.. wygląd ławek miejskich zmieniał się stylistycznie na potrzeby danej epoki?
W renesansie ławki były konstruowane głównie z kamienia. Zazwyczaj miały bardzo ozdobną formę (np. w ogrodach Boboli we Francji). Miejsce to przede wszystkim było przeznaczone do zabawy i gier. Jednak ławki nie pojawiały się zbyt często w przestrzeni miejskiej.
Nie trudno dziś w przestrzeni miejskiej zauważyć inspirację tego typu ławkami. Wiele polskich miast aranżując małą architekturę miejską, wykorzystuje proste kamienne ławki lub te bardziej odważne i designerskie.
Natomiast w baroku ławki były zdecydowanie bardziej popularne. Konstruowane były w układzie horyzontalnym, na podobieństwo innych elementów ogrodowych. Co oznaczało, że były pozbawione oparć. Najczęściej wykonywano je z kamienia i zdobiono rzeźbą lub płaskorzeźbą. Pojawiały się w salonach, salach czy tzw. gabinetach ogrodowych.
Znaczenie ławek nabrało większego znaczenia w XIX w., kiedy zaczęto tworzyć parki publiczne w miastach. W tym okresie również w przestrzeni miejskiej pojawiło się ich znacznie więcej. Były też coraz bardziej zróżnicowane pod względem kształtów, form i wykonania.
Dziś designerzy starają się tworzyć ławki, które będą nas zaskakiwać. Do takich ławek zdecydowanie możemy zaliczyć np. pachnące ławki lub te grające, które ustawiono w ramach Roku Chopinowskiego w Warszawie.
Oprócz kamiennych i drewnianych ławek obecnie szczególnie modne są ławki żeliwne, metalowe, ławki ze stali nierdzewnej oraz te, które łączą ze sobą różne materiały. Przykładem nowoczesnych ławek mogą być te z kolekcji ławek miejskich firmy Zano.
Ławki nie tylko wypełniają przestrzenie ogrodowe, obecnie to również nieodłączny element architektury miejskiej.
Ławki nie tylko wypełniają przestrzenie ogrodowe, obecnie to również nieodłączny element architektury miejskiej.